Zeezwijnen

Weblog 4: "Zeezwijnen"
(en dan heb ik het niet over onszelf, lees maar....)

Laboe (onze eerste Oostzeehavenstadje) heeft veel aandacht besteed aan het herdenken van oorlogsslachtoffers onder de zeevarenden. We bezochten "das U-boot" en het herdenkingsmonument. Beide enorm indrukwekkend. Met name het monument. Een lange gang vol bloemenkransen van allerlei geledingen afkomstig, die uitkomt in een ronde gedenkhal waar in het midden een zacht vuurtje eeuwig brandt. Daarboven een hele hoge toren met uitzicht over de hele Kielerbocht. (Om daar te komen namen we de trap van 340 treden). Wij hadden allebei "kippenvel" van het geheel.
Van Laboe naar het eiland Fehmarn zou een mooi windje (4) staan. Leuk voor een eerste echte zeiltocht op de Oostzee.
Een echte zeildag is het geworden!
Om 9 uur zette de Carlotte koers naar zee, het mooie glooiende baailandschap langzaam achterlatend. Omdat er een oefening in het schietgebied langs de kust was, moesten we best een stuk omvaren. Tja, je weet maar nooit met die onderzeeboten, dus de veilige route. Nou die was al heftig genoeg. Eenmaal op zee kwam het bericht dat de wind zou aantrekken met vlagen 7... Oops dus! Maar wij kunnen gelukkig heel wat aan en hebben de tocht uiteindelijk op de gereefde genua gevaren. (Zo'n weerbericht komt van "Delta Papa 07" hij begint met een deuntje op een xylofoon en vertelt dan zeeeeeer uitgebreid en laaangzaaaam wat er voor weer aankomt) 
De golven waren wild en joegen ons af en toe naar een snelheid van boven de 8 knopen. Best indrukwekkend, als je bootje in een waterdal is met om je heen een  muur van water.....,  even later kijk je weer hoog boven alles uit. Één golf presteerde het om precies te breken bij onze boot, waardoor er wat water over het gangboord en Egbert ;-) ging.
Sneller dan gedacht waren we in de kom van het eiland Fehmarn, waar de wind nog zo hard over het water joeg, dat Astrid een complete douche kreeg ..... ;-)
's Avonds kwam er goed nieuws vanuit de Werkenrodeschool (ik heb Helena even aan de telefoon gehad) .....  Ze zijn allemaal geslaagd! Wat een mooi gevoel! Nu de T-leerlingen nog.......
Ook kregen we "geslaagde" berichten over Lucas en Joery, super!
De volgende dag (veel rustiger weer gelukkig), was één recht stuk en begon onder de brug door bij Fehmarn. De eerste 20 mijl waren lekker bezeild, daarna viel helaas de wind weg, dus op de motor verder naar Warnemünde. (Dat was nog eens 20 mijl) Onderweg heeft Egbert gekookt en al dobberend met Warnemünde al goed in zicht, hebben we gezellig samen gegeten.
De haven daar is "het Hilton" onder de jachthavens, enorm protserig, maar wel grappig voor een keer. En absoluut niet druk. 
Om in het stadje te komen, steken we de havenmond (die doorloopt tot Rostock) over met de pont. Er komen hier gigantisch grote en nog grotere cruiseships schepen langs.
Eenmaal aan de overkant, blijkt het een drukte van belang. In de binnenhaven liggen de vissers langs de kant en verkopen de vers gebakken of gerookte vissen vanuit kraampjes bij de boot. Het geheel is echt toeristisch, maar op een aangename wijze. Een leuke boulevard, mooi strand, gezellige winkels, mooie vuurtoren en dan middenin de stad, ineens een heerlijk rustig park met veel bomen, waar je bijna alleen nog maar de vogels hoort. Warnemünde is er inderdaad in geslaagd om het wederopbouwgeld goed in te zetten.
Later op de middag hebben we nog op een terras van onze (Hilton)haven gezeten. Het pilsje dat Egbert daar genoot, werd later op de avond, met terugwerkende kracht, door de kinderen aangeboden als vaderdagcadeau ;-)
De tocht de dag erop naar Darsser Orth was geweldig!
We zijn met ruime wind (drietje) en de bolle jan, naar Darsser Orth gevaren. Dat is een vluchthaven in wat vroeger een legerbasis was en nu een "naturschutzgebiet" van de hoogste orde. De zee er naartoe was wat onrustig, maar we gingen als een speer. Toen we de (vlucht)haven naderden, werden we opgewacht door een groepje bruinvissen. Dat was zo'n mooie belevenis, ze zwommen met ons mee en we zagen ze aan alle kanten van de boot weer opduiken :-) we dachten eerst dat het dolfijnen waren, maar ze hadden een donkergrijze rug en een witte buik. Verder zien ze er hetzelfde uit als dolfijnen, het zijn ook walvisachtigen. (Later hoorden we dat deze prachtige dieren hier zeezwijnen worden genoemd, schandalig!)
In deze haven mag je eigenlijk alleen maar gaan liggen als je daar een noodzaak voor kunt opgeven, dus wij hebben ingevuld: "überangestrengt" :-)
We maakten een mooie wandeling door het bos naar het plaatsje Prerow en hebben daar in een knus visrestaurantje gegeten. 
Terug op de boot was het dik genieten van een magnifieke avond, windstil, vogelgeluiden, opspringende vissen, ondergaande zon.....
Wat een mooie dag!
Helaas mag je in deze haven maar tot 9 uur de volgende ochtend blijven, dus vervolgen we onze reis. Alweer een mooie vaardag. Met een aandewindse koers, rustige zee en windkracht drie ging het richting Hiddensee. Dat is een langgerekt eiland ten westen van  Rügen. We willen graag naar het plaatsje Vitte en dat betekent heel ver om het eiland en al zijn ondieptes heenvaren, terwijl we er hemelsbreed misschien maar een paar mijl vandaan zijn. Een mijltje of 5 voor het einddoel, besluiten we in een baai voor anker te gaan, daar is het perfect weer voor. Heerlijk hoor, lekker gezwommen (wel koud water, want ik heb daarna de hele avond in een deken gehuld gezeten:-)) 
Hier heeft Egbert voor het eerst gevist (in Laboe kocht hij een hengel) ...... Helaas, behalve wat bodemvegetatie, niets gevangen ;-) Maar het was wel een leuke bezigheid, zegtie! En we hebben nog bockwurst en paprika op voorraad.
Vanaf ons plekje zagen we een prachtige zonsondergang met een enorm rode lucht, wauw! 
De volgende ochtend zeilen we verder naar Vitte. 
Het dorpje ligt er, vanaf het water gezien, schattig bij ... Het voelt heel welkom om hier binnen te varen. We liggen met de neus naar het westen en dat is met de komende harde wind perfect.
Eerst maar eens een verkenning met een kleine actieradius gedaan,waarbij we ontdekken dat het strand aan de overkant van het eiland maar 300 meter bij ons vandaan is. Hier wordt alle vervoer gedaan met paard en wagen (of de fiets/benenwagen) 's Middags hebben we een potje schaak gespeeld op het "achterdek" ... Remise. Na een lekkere maaltijdsalade namen we op datzelfde achterdek een uitstekende kop koffie uit onze perculator. Ondertussen meldde onze Duitse buurman kwam dat Nederland heeft gewonnen met 3-2, wij natuurlijk supertrots!
Later op de avond keken we (heel warm aangekleed) naar de zonsondergang en zochten we naar barnsteen. Dat zou je hier op het strand kunnen vinden na harde westenwind. Nou dan kunnen we de komende dagen flink aan de slag!
Vandaag is het 19 juni en maakten we een prachtige wandeling over het eiland, waarbij je van de ene verrassing in de andere viel, een heel idyllisch kunstenaarsdorpje Kloster, met een even idyllisch haventje en prachtige uitzichten over het hele eiland. Boven op een heuvel staat een de vuurtoren en daar keek je schitterend uit over "ons" eiland. Heel in de verte zagen we het eiland Møn liggen, dat op 45  mijl afstand ligt. Omdat het zo hard waait, was de toegang tot de vuurtoren afgesloten. Onze terugweg ging over het strand, waar de golven op de rotsen beukten, wij naar  barnsteen zochten en een groepje hele kleine vogeltjes op een meter afstand, met ons meevloog.
De komende dagen blijven we op dit eiland, want het blijft  wel erg hard waaien en er valt nog heel wat te zien en te genieten op Hiddensee.

Lieve groet vanaf de Carlotte.